Buik- en babygeheimpje…

Je bent zwanger en dat is een adembenemend avontuur. De hormonen gieren door je lichaam tijdens de zwangerschap en de eerste maanden daarna. Wat bezielt een vrouw als ze hoogzwanger voor de derde keer de ramen lapt? Hoe komt het dat mannen vaker ongelukjes krijgen tijdens de kraamtijd?

Oei, ik groei! Buik– en babygeheimen geeft verklaringen voor al deze leuke feiten en weetjes.

Speciaal voor jou alvast wat stukjes uit dit humoristische en informatieve boek over de zwangerschap en de eerste tijd daarna.

Waarom zo moe?

Er verandert vanaf de dag van de conceptie gigantisch veel in je lichaam. Jij merkt het nog niet direct, maar je lichaam is al volop met de zwangerschap bezig. Hier even een optelsommetje van dingen die je lichaam voor elkaar moet krijgen:

• Talloze celdelingen die vierentwintig uur per dag, zeven dagen per week doorgaan (en vergeet niet, je buikbaby groeit nu meer dan hij tijdens zijn hele leven ooit zal doen!).
• Extra bloed aanmaken, en dus ook rondpompen!
• HCG produceren.
• Extra oestrogenen produceren.

Grappige feitjes:

• Bloedarmoede zou wel eens bij kunnen dragen aan het wel of niet last krijgen van rusteloze benen.
• Zwangerschapsondergoed knelt niet; daardoor heb je minder last van allerlei beenkwaaltjes.
• Op het eind van de zwangerschap heeft 70 procent van de vrouwen last van haar benen.
• Sommige vrouwen kunnen in de vijfde maand van de zwangerschap hun enkels al niet meer zien; anderen kunnen hun enkels de hele zwangerschap zien.

Van femme fatale tot love & peace

Progesteron, dat je vanaf een week of zestien in de zwangerschap aanmaakt, heeft invloed op je hele lichaam, ook op je psyche. De wereld zal er de komende weken steeds zachter, romantischer en meer roze uit gaan zien. Je ziet de zachte dingen van het leven, je proeft de zoete levenselementen. Oké, dat klinkt heel mooi, maar er kleeft ook een nadeel aan. Als je bijvoorbeeld voor je werk, nogal eens streng of strikt moet zijn, wordt dat nu ineens veel moeilijker. Managers klagen erover opeens veel softer te zijn en zitten bijvoorbeeld zelf te huilen als ze iemand moeten ontslaan. Moeders met oudere kinderen klagen vaak over het feit dat ze steeds makkelijker toegeven aan drambuien. Alles voor de lieve vrede.

Nesteldrang: exclusief voor vrouwen?

Dit kwaaltje is nu eens niet seksegebonden. Oké, het zijn vooral de vrouwen die er last van hebben, maar er zijn ook vrij veel mannen die opeens de hamer gaan hanteren en gaan verbouwen. Heren die spontaan voor de derde keer de ramen lappen en de vloer zuigen zijn we echter nog niet tegengekomen. Wat het huishouden betreft lijkt de man de nesteldrang dus beter onder controle te hebben dan de vrouw. Voor de man blijft gelden: ‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.’

Alles voor de lieve genen

De verantwoordelijke voor deze nesteldrang? Ons overlevingsinstinct, onze drang naar voortplanting van onze genen. We willen ons kleintje, onze voortzetting van ons DNA, de beste start geven, het beste huis, het beste nest. Onze hormoonmachine wordt aangezet en drijft ons tot het overmatig boenen en opruimen van ons nest. Alles voor de lieve genen…

Hoofd in de wolken dus dommer?

Heel lang dachten we dat een zwangere vrouw tijdelijk minder slim was. Officieel en wetenschappelijk is echter aangetoond: vrouwen worden juist slimmer. De logica en het analytische vermogen nemen toe. Dat de effecten door een vergeetachtig brein niet voor iedereen even merkbaar zijn, vergeten we maar even.

Kinderen komen uit de kool

De ooievaar brengt ze of ze komen uit de kool: alle kinderen dachten dat vroeger. Dat koolfabeltje komt van de placenta. Als je de placenta goed bekijkt, is het namelijk net een heel groot koolblad. Mooi om te zien! Alle vertakkingen doen denken aan de nerven van een koolblad. De verloskundige bekijkt de placenta na de bevalling en kan zo zien of hij er gezond uitziet. Een soort verloskundige variatie op koffiedik kijken: ‘placenta kijken’. Al weet zij natuurlijk wel heel goed waar ze naar kijkt! Ook bekijkt ze of hij compleet is. Het is namelijk erg belangrijk dat er geen stukje is losgescheurd en in de baarmoeder achterblijft.

Persen op volle kracht?

Je moet wat kracht zetten om de baby uit je buik te krijgen, maar er is een verschil tussen ‘wat kracht’ en ‘te veel kracht’. Als je met de wee meegaat en het ritme overneemt, krijg je met een relatief kleine pers veel meer voor elkaar dan je zonder de kracht van de weeën zélf kunt bewerkstelligen. Blijf altijd goed ademen en ‘blaas’ jezelf niet op met het persen. Dus doe niet je mond en ogen dicht om vervolgens zo hard mogelijk te persen, maar blijf ademen.

Bye bye, placentahormonen

De placenta heeft na de bevalling direct je lichaam verlaten. Omdat de placenta zorgde voor de aanmaak van progesteron en extra oestrogenen, stopt dit proces direct na de bevalling. Je teert dan nog heel even op de hormonen die al in je lichaam zitten, maar binnen een paar dagen merk je dat ze er niet meer zijn. Je hele lichaam moet de boel vanbinnen opnieuw reguleren. Dat proces vertaalt zich in een aantal kraamkwaaltjes, van opvliegers tot kraamtranen.

Welkom oxytocine, the love hormone…

Je typische zwangerschapshormonen gieren je lichaam uit, maar als kraamcadeautje krijg je er een nieuw hormoon bij: oxytocine. Op zich kende je dit hormoon al, want het is altijd aanwezig. Oxytocine is ons ‘liefdeshormoon’, het hormoon dat ons verrukt en verliefd doet voelen. Nu zorgt dit hormoon voor de directe verliefdheid op je baby. Kwaaltjes houd je er niet aan over, alleen het idee dat jij echt de mooiste baby van de wereld hebt, wat natuurlijk ook zo is.

Pukkelige wangen

Veel pasgeboren baby’s hebben kleine, witte pukkeltjes op hun wangen. Je hoeft er niets aan te doen: ze verdwijnen na een paar dagen vanzelf. De pukkeltjes ontstaan doordat de talgkliertjes in de huid nog iets te veel huidsmeer produceren.

O, o, hij kijkt scheel!

Pasgeboren baby’s lijken vaak scheel te kijken, maar doen dat niet echt. Na de bevalling zijn de plooien bij de binnenste ooghoeken vaak wat gezwollen door de druk die op het hoofdje is gezet. Die zwellingen trekken vanzelf weg.

Van spagaat tot teensabbelen

Hoe jonger we zijn, hoe buigzamer onze botten. Babybotten beginnen nog maar net aan het proces van verbenen (harder worden). Ze bestaan nu voornamelijk nog uit lijmstof, die heel flexibel is. Hierdoor komt het ook dat baby’s, maar ook kinderen, minder snel botten breken dan oudere mensen. Hoe ouder je wordt, hoe sneller je iets breekt en hoe stijver je wordt! Want flexibele botten spelen ook een rol bij flexibele lichamen. Een baby heeft er dan ook geen moeite mee om al liggend zijn grote teen in zijn mond te stoppen en er heerlijk relaxed op te sabbelen. Degene die dat op volwassene leeftijd nog steeds kan doen, mag zich slangenmens noemen.

Uit: Oei, ik groei! Buik- en babygeheimen
Kosmos Uitgevers
ISBN: 978 90 215 4430 4