Spanning bij kinderen

Bij hele jonge baby’s zie je soms een over strekking, het hele lijf spant zich aan. Bij het slapen laten dicht gevouwen knuistjes zien dat spieren aangetrokken zijn. Vervolgens, als het kind in diepe slaap is, ontspant de hand en vouwt zich open. Er is echter een groot verschil met het ontstaan van spanning ten opzichte van een volwassen persoon.

Wij volwassenen kijken vaak vooruit. Een sollicitatie gesprek, een presentatie voor het werk of een tentamen. Iets dergelijks in het vooruitzicht kan spanning met zich mee brengen. Deze feitelijk geestelijke spanning werkt door in het lijf. Gevolg kan zijn dat er hoofdpijn ontstaat, of vastzittende en pijnlijke spieren in nek en/of schouderbladen. Een waarschuwing van ons lijf.

Ook jonge kinderen laten dus spanning zien.

Nu terug naar de kinderen. Zij leven in het hier en nu, kijken niet verder dan vandaag. Lekker relaxt zou je zeggen, geen spanning. Bij kinderen werkt het andersom, zij beleven spanning achteraf. Open en onbevangen stappen zij nieuwe ervaringen in. Komt er teveel op hun pad, overweldigd het hen dan ontstaat er spanning. Dat kan zich uitten in druk gedrag, veel praten, rennen, geen tijd om even rustig een boekje te lezen. Inslapen wordt lastig en de nachten vaak onderbroken door een droom of momenten waarbij het kind echt klaarwakker is. Concentratie verkort, het kind gunt zich geen tijd tot rust en loopt zichzelf voorbij. Ook lichamelijke klachten kunnen het gevolg zijn. Hoofdpijn, buikpijn, minderen eten of verstopping. Soms is er een terugval in de zindelijkheid.
Kinderen zijn flexibel hoor ik wel eens. Maar de valkuil is dat zij dus pas achteraf reageren, als het teveel is geweest en spanning het gevolg is. En waar wij als volwassenen vaak weten wat we nodig hebben om te ontspannen heeft het jonge kind daar geen zicht op.

Begrenzing is een mooie en warme manier om spanning te voorkomen of, eenmaal ontstaan, weg te nemen. In deze grote wijde wereld kunnen wij voor hen de keuzes maken. We kunnen vooruitkijken voor onze kinderen. Als ouders zijnde ken je je kind het beste. Je weet de draagkracht van je kind, bewaak die.
Kinderen stappen vol in het leven, zo leren zij. Met onze volwassen omhulling kunnen wij ervoor zorgen dat zij het spannende leven aankunnen…

Anneliese Jansen (1968)
www.anneliese-opvoedcoaching.nl