De wijde wereld in

9 maanden in mama’s buik. Hoorde en voelde je haar hartslag. Vertrouwd opgevouwen in je eigen coconnetje. Je eigen huis. Dichter bij mama kon je niet zijn.

En dan plots moet je het alleen doen. Drinken volgens schema. Een bedje stil en koud. Op je eigen kamertje. Je bent zo klein, maar gaat de grote wereld in. Een wereld waar je heel veel moet, en veel van jou wordt verwacht. 

“Je moet proberen hem vaker weg te leggen..” “Slaapt ie al in zn eigen bedje?” “Slaapt ie al door?”

Heel veel verwachtingen. Je moet het allemaal maar kunnen. Het liefst ook meteen. Niet teveel van mama vragend. Wegleggen en slapen, zoals een brave baby betaamd.

De 3 R-en

De ene baby gaat goed op de 3 R-en. Rust, ritme en regelmaat. Zo was het bij onze dochter ook. Op gezette tijden naar bedje. Volgens de klok ook weer eruit. Een fles volgens schema. Precies gekleurd tussen de lijntjes. Dan weet baby waar het aan toe is, maar mama ook.

Maar ons zoontje, ‘werkt’ anders. Geen R-en voor hem. Alleen maar mama. Veel huilen en veel mama. Geen schema. Alleen maar plakken en kleven. En dat mag jongen. Zoveel je wilt.

Huil maar kleintje, ontlaad maar. Zoveel als voor jou nodig is. Ik zal je in mijn armen oneindig troosten. Je vertrouwd laten voelen, en mijn nabijheid, zoals dat alleen bij mama kan. Je dicht bij me houden, je warmte geven, je wiegen, voor uren lang. 

Stil maar kleintje. Mama wiegt je zolang je wil. Zoals ik dat ook altijd al deed. Net als in mama’s buik.