Oei, ik groei, niet!

Een complex geboorteverhaal is de beleving van een ouder van een zwangerschap, bevalling en/of de start van een geboren kindje die gepaard (kan) gaan met medisch ingrepen en waar je emotionele belasting dusdanig verstoord raakt dat het je dagelijkse functioneren belemmert. Wat is de impact van een complex geboorteverhaal op jou als ouder?

Ilona, van Veer-Krachtige ouders, verteld over haar eigen complexe geboorteverhaal.

Een bloeding veroorzaakt weeën

Geschrokken kijk ik in mijn onderbroek, allemaal bloed en gillend ren ik naar buiten. 

Ik ben pas 26 weken zwanger als ik met spoed word opgenomen in het academisch ziekenhuis in Groningen. Een heftige bloeding, tijdens mijn werk als gezinshulpverlener, wekt de weeën op. Er wordt gevreesd voor het leven van mijn dochter. Een doortastende gynaecoloog geeft me weeënremmers waardoor de situatie stabiliseert, en ik longrijpingsprikken krijg toegediend.

Pre-eclampsie

Na een week bedrust en vele onderzoeken later waar ze de bloeding niet kunnen achterhalen, ben ik misselijk. Het zal wel aan de half leeggegeten zak M&M’s liggen, denk ik. Maar het blijken de eerste tekenen van Pre-Eclampsie te zijn en nog geen 24-uur later ben ik doodziek. Zo ziek dat mijn dochter met spoed gehaald moet worden middels een keizersnede.

Mijn dochter wordt geboren met 27 weken zwangerschap

Een heel klein ieniemienie meisje wordt geboren met een gewicht van 735 gram.

Ons eerste contact is op de gang waar ik vanuit mijn bed even mijn hand in haar couveuse leg. Ik onderweg naar de uitslaapkamer en zij naar de Neonatale Intensive Care afdeling. Tot voor kort een grote afdeling waar alle kindjes op een rijtje lagen, maar gelukkig worden er steeds meer gezinsgerichte suites geopend waar je als gezin een eigen kamer hebt.

Doorgaan, doorgaan en nog eens doorgaan

In mij was de actie-moeder geboren. Mijn hoofd draaide overuren, mijn gevoel was leeg. Wat had mijn dochter nodig! Voeding, borstvoeding. Buidelen, ik moet buidelen. O,ja ik heb ook nog een peuter rondlopen. Zij heeft mij ook nodig. Voor haar moet het ‘normale’ leven doorgaan. Ik moet wel elke dag naar het ziekenhuis. Ik heb een man met een eigen bedrijf en er moet wel geld binnenkomen. Wat leek het aan de buitenkant allemaal goed geregeld en wat kon ik het praktisch gezien goed aan. 

“Zo knap hoe jullie het allemaal doen?” Ook nog tijd vrijmaken voor “leuke dingen”. Het is meerdere keren tegen ons gezegd. Zo lief dit compliment, maar niemand wist hoe ik mij van binnen voelde en dat ging ik zeker nu niet vertellen, ik kon weer wat meters maken.

Een premature baby mee naar huis nemen

Met mijn dochter ging het, ondanks de zorgen die een prematuur geborene met zich meedraagt zoals: de angst voor complicaties, haar groei en de vele virussen die op de loer liggen, en haar gezondheid die vooral de eerste periode per minuut kon veranderen, goed!

Na 4 maanden ziekenhuis mochten wij haar dan ook met sondevoeding mee naar huis nemen! Een feestje, zou je denken! Maar wat was dit superspannend. Kraamzorg had ik geen recht meer op, deze uren waren al opgemaakt tijdens de ziekenhuisperiode. 

Van een 24-uurs setting met een alarmknop naar volledig zelfstandigheid in het ouderschap. Het ouderschap dat ontwikkeld is tijdens een zeer woeste storm. Van binnen wankelde en piepte het. Van buiten leek het een stevig fundament!

Ik had geen recht op extra verlof na thuiskomst premature baby

‘Nee, recht op extra verlof heb je niet. ‘Je dochter is te vroeg geboren, jij bent niet ziek!’ Daar stond ik dan met een drup aan mijn neus, na de woorden van de bedrijfsarts die ik een aantal dagen na thuiskomst van mijn dochter bezocht omdat mijn verlof was afgelopen. Gelukkig zijn deze regels sinds een aantal jaar aangepast en gaat je bevallingsverlof pas in wanneer je thuis bent gekomen uit het ziekenhuis. In mijn geval was er een lieve UWV-arts voor nodig om nog een aantal weken thuis te mogen blijven. Lang niet genoeg om te herstellen van de rollercoaster en de impact, maar het was een begin.

Impact op ouders, maar ook op broertjes en zusjes

Lang niet genoeg bleek achteraf een aantal jaren later toen mijn oudste dochter, net 4 jaar (ze was 2 toen haar zusje werd geboren) allerlei gedragingen liet zien waar ik als moeder geen raad mee wist en mij als persoon, als moeder, intens raakte! 

Ik kwam terecht bij een kindertolk (spiegelcoach) die het gedrag van mijn oudste dochter vertaalde naar mijn binnenwereld. Wat speelde er onbewust bij mij. Het was recht in mijn hart, in mijn ziel! 

Waar was ik al die jaren met mijn gevoel? Compleet overleefd vanuit mijn hoofd en mijn gevoel uitgeschakeld, gaf mijn dochter mij middels haar gedrag een inkijkje in mijn binnenwereld!

Mijn missie genaamd Veer-Krachtige Ouders

Het was een eyeopener, en een begin van een missie genaamd Veer-Krachtige Ouders. 

Een missie waar we meer bewustzijn creëren bij zorgprofessionals in de impact van ouderschap, na het meemaken van een complex geboorteverhaal, zoals vroeggeboorte! 

Want meer dan 1 op de 3 ouders ontwikkelt PTSS-klachten. Dit percentage moet omlaag!

Veer-Krachtige Ouders. Aandacht voor elkaar. Voor het kind.